İMALAT-HANE Açık Mekân 3
Kurucu direktörlüğünü Bora Gürarda’nın, sanat danışmanlığını ise Murat Alat’ın üstlendiği İMALAT-HANE’nin açılışına, Bursalı sanatseverlerin yanı sıra istanbul’un sanat ve medya dünyasından da birçok isim katıldı. Bora Gürarda açılışta yaptığı konuşmada, böyle bir yapıyı Türkiye’nin ilk sanayi bölgesinde açmanın kendileri için çok anlamlı olduğuna ve bu anlamı mekânın ismine de taşıdıklarına değindi. Sanat aracılığıyla insanların önyargılarından sıyrılarak birbirlerine alan açabildiğini vurgulayan Gürarda, “Hepimizin nihai hedefi, burasının sürdürülebilir bir sanat kurumu olması” diyerek herkesi İMALAT-HANE’ye sahip çıkmaya davet etti.
İMALAT-HANE’nin açılış sergisi “Açık Mekân 3”te Murat Akagündüz, Suat Akdemir, Nermin Er, Deniz Gül, Ali Kazma, Nuri Kuzucan, Sinan Logie, Seçkin Pirim, Kemal Seyhan, Canan Tolon ve Nil Yalter’in, kimi İMALAT-HANE için özel olarak üretilmiş, kimi ise izleyiciyle ilk defa buluşacak video, heykel, resim ve yerleştirme gibi farklı mecralarda üretilen eserleri yer alıyor. Nuri Kuzucan’ın davetine cevap veren sanatçıların oluşturduğu sergiler dizisi “Açık Mekân”, sanatçıların dünyanın karmaşasına verdikleri farklı cevapların koreografisini ortaya koyuyor. “Açık Mekân 3” sergisi, 9 Nisan 2022 tarihine kadar İMALAT-HANE’de ziyarete açık olacak.
Bu gönderiyi Instagram’da gör
MURAT AKAGÜNDÜZ
Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatları Resim Bölümün’den
1995 yılında mezun oldu.
Üniversite yıllarında.; Fresko ve Litografi alanında çalışmalarda
bulundu.
1995-2010 Yılları arasında Hafriyat Sanat Gurubunun
Kurucuları arasında yer aldı. Çalışmalarını İstanbul’da
sürdürmekte.
SUAT AKDEMİR
Sanatçı, Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar
Fakültesi’ndeki eğitimi sırasında iki yıl boyunca Özdemir Altan ve
Adnan Çoker Atölyeleri’nde çalıştı. Ardından aynı fakültede
asistan olarak çalışmaya devam etti. Akdemir’in soyut çalışmaları
çoklu katman ve farklı boyutları bünyesinde barındırır.
Akdemir, ayak izi, pas ve barut gibi çeşitli malzemelerin
birbiriyle maddesel ilişkilerini incelemek adına farklı tuvalleri
bir araya getirmektedir. Sonrasında, bu parçaları kesip, hatta
yakıp akrilik boya ile buluşturur.
NERMİN ER
Nermin Er (1972, İstanbul), 1995 yılında Mimar Sinan
Güzel Sanatlar Üniversitesi Heykel Bölümü’nden mezun oldu.
Animasyon alanındaki profesyonel çalışma hayatının yanı sıra
2004’ten itibaren Galeri Nev İstanbul’da düzenli olarak
kişisel sergiler açan sanatçının “Tek Göz Oda” adlı çalışması,
kahve Dünyası’nın 2017’de hayata geçirdiği Yanköşe
platformunun açılışında sergilendi. Kağıdı ve mürekkebi
başlıca malzemeler olarak kullanan Er’in katıldığı karma
sergiler arasında Riverrun İstanbul (İstanbul, 2019), Open
Space (Berlin, 2020), Müze Evliyagil (2018), Cappadox
(Kapadokya, 2017), İstanbul Modern (2013), Helene Nyborg
Contemporary (Kopenhag, 2006), Siemens Sanat Galerisi
(İstanbul, 2005), pera müzesi (2005), Aksanat (İstanbul,
2004), :mentalKLINIK (İstanbul, 2002) bulunuyor. 2020 yılında
NGBK / Depo Berlin Misafir sanatçı Programı’ndan davet alarak
ZKU Berlin’de geçiren sanatçının eserleri Arter, Mudo
Koleksiyonu, Polimeks, Evliyagil Müzesi, Ömer Koç Koleksiyonu,
Baksı Müzesi gibi birçok kurumsal koleksiyonlarda yer alıyor.
DENİZ GÜL
Deniz Gül, 1982 İzmir doğumlu güncel sanatçı. Kavramsal
heykeltıraş ve yazar olarak tanınıyor. Gül’ün pratiği, dilin
metin, heykel ve mekan olarak nasıl işlediğini kapsar. Sanatçı,
yapı, kompozisyon, form ve sonuca işaret eden yerleştirmeler ve
heykelleri öne çıkaran roman benzeri sergileriyle tanınır. Gül’ün
süreçler olarak kaydedilebilir olan eylemi, zaman ve malzemeyle
uğraşına işaret eder. Gül, işlerini birlikte çalıştığı
zanaatkarlarla gerçekleştirerek somut ve şiirsel, görünür ve
görünmezin eşiğinin arasında işler ortaya koyar. İşleri İstanbul
Bienali (2015), Sharjah Bienali (2017) gibi kurumsal sergilerde ve
Arter, Badischer Kunstverein, The Center for Contemporary Art
Ujazdowski Castle, Centre De Cultura Contemporania, Palais des
Beaux Arts de Lille gibi önemli galeriler ve müzelerde yer aldı.
Gül’ün Loyelow (2016), B.I.M.A.B.K.R. (2013), 5 Kişilik
Bufet (2011) adlarını taşıyan kitapları ve sergileri bulunuyor.
Sanatçı, Artnet News, Frieze Magazine, the Financial Times ve Art
in America’daki makalelere konu olmuştur. Meydan (2020), Gül’ün 5
Kişilik Bufet, B.I.M.A.B.K.R. ve Loyelow’u kapsayan son on yıllık
çalışmalarının son bölümüdür. Sanatçının son kişisel sergisi Kazı
ve Yüzey Salt’ta 2021 yılında yer alımştır.
ALİ KAZMA
Ali Kazma, İstanbul ve Paris’te yaşayan bir mercek
temelli mecralarda çalışan sanatçıdır. Kazma’nın çalışmaları,
çağdaş insanın varlığı ve faaliyetlerinin anlam ve önemine
dair temel sorular ortaya koyar. Bu bağlamda aralarında güçlü
ilişkileri ve diyalogları olan işler, birbirine bağlı
konularda estetik ve etik söylemler geliştiren zihinsel ve
fiziksel alanlar yaratmayı amaçlar. Sanatçı, tüm videolarının
çekimini ve düzenlemesini kendisi gerçekleştirir.
Ali Kazma (d.1971, İstanbul) lisansını University of
Colorado at Boulder’da, yüksek lisansını New York City’deki
The New School University’de tamamladı. 2013 yılında 55.
Venedik Bienali Türkiye Pavyonu’nda solo sergisi gerçekleşen
sanatçının en kapsamlı video sergilerinden biri ise Jeu de
Paume, Paris’te 2017 yılında gerçekleşti. Ali Kazma’nın solo
sergileri arasında; Galeri Nev İstanbul (İstanbul, 2019),
Albergo Diurno Venezia (Milano, 2018), MUNTREF (Buenos Aires,
2018), Arter (İstanbul, 2015), CAPRI (Düsseldorf, 2015),
Hirshhorn Museum (Washington, 2010); katıldığı grup sergileri
ve bienaller arasında 6. Kuandu Bienali (Taipei, 2018), 7.
Uluslarası Moskova Bienali (Moskova, 2017), MAXXI (Roma,
2016), Musée d’Art Contemporain de Lyon (Lyon, 2013), 30. Sao
Paulo Bienali (Sao Paulo, 2012), İstanbul Bienali (İstanbul,
2001, 2007, 2011), Muzeum Sztuki Lodz (Lodz, 2012), İstanbul
Modern (İstanbul, 2011), Museum Kunstpalast (Düsseldorf, 2010) ve New Museum (New York, 2010) bulunuyor. 2001’de UNESCO
Sanata Destek Ödülü ve 2010’da Nam June Paik ödülü alan
sanatçının işleri, CNAP (Paris), İstanbul Modern, MEP (Paris),
MONA (Tazmanya), Sztuki Museum (Lodz), Tate Modern (Londra),
TBA21 (Viyana), Foundation Louis Vuitton Koleksiyonu (Paris)
ve Vehbi Koç Vakfı Koleksiyonu (İstanbul) gibi birçok
uluslararası kurumsal koleksiyonda yer alıyor. Ali Kazma
İstanbul ve Paris’te yaşıyor ve çalışıyor.
NURİ KUZUCAN
Nuri Kuzucan resimlerinde kişisel alan ve kentsel peyzaj
konularını araştırır. Modern şehrin, sakinleri üzerinde yarattığı
etki üzerine düşünür, beton yığınlarını andıran soyut formlar ile
yalnızlık algısını çözümler. Hayali bir şehri resmederken, farklı
boya katmanlarının oluşturduğu küçük geometrik form düzenlemeleri
ile algılanabilir bir bütün yaratır. Modernizme olan tepkisini
malzeme seçimi ile de yansıtan sanatçı, bant kullanımı ile
izleyici üzerinde yaratmak istediği etkiyi pekiştirir. Sanatçının
özgün perspektif algısı hem ilk dönem işlerinde yer alan samimi
alan gezintilerinde, hem de ilerleyen dönemlerde şehre kuş bakışı
açıyla yaklaştığı eserlerde oldukça baskındır. Kuzucan’ın işlediği
konular arasında modern şehrin günümüz yaşam kültürü üzerinde
belirleyici ve niteleyici özelliği önemli bir yer kaplar.
Nuri Kuzucan (d.1971) Mimar Sinan Güzel Sanatlar Fakültesi’nde
Resim bölümünde eğitim görmüş, sonrasında Sosyal Bilimler yüksek
lisansı yapmıştır. İstanbul ve Hong Kong’da gerçekleşen kişisel
sergilerinin yanı sıra Basel, Berlin ve Dubai’de karma sergilerde
yer almıştır. Kuzucan’ın işleri Pera Müzesi gibi kamusal
koleksiyonlarda gösterilmiş olup, yakın zamanda İstanbul Modern
Sanat Müzesi ve Vehbi Koç Vakfı çağdaş sanat daimi
koleksiyonlarına dahil edilmiştir. Hong Kong’daki ilk kişisel
sergisini takiben sanatçı hakkında çağdaş sanat alanının
uluslararası yorumcuları tarafından yazılan metinlerin yer aldığı
kapsamlı bir yayın oluşturulmuştur. Yayına katkıda bulunan
yazarlar arasında Levent Çalıkoğlu(İstanbul Modern Sanat Müzesi
Şef Küratörü), Arienne Koek (CERN Sanatçı Konuk Programı), HG
Masters (Art Asia Pasific, Bağımsız Editörü) ve Bige Örer
(İstanbul Bienali Direktörü) yer alır.
SİNAN LOGİE
Sinan Logie, 1998’de Brüksel Özgür Üniversitesi, Victor Horta
Mimarlık Fakültesi’nden mezun oldu.
İlk mimari deneyimlerini Belçika’nın en ilerici ofisleri arasında
olan L’Escaut Architectures’de gerçekleṣtirdi. 2011 yılında
İstanbul’a yerleşen Logie, mimarlık ve sanat çalışmalarına ek
olarak 2013 yılından beri Bilgi Üniversitesi’nde Lisans ve Yüksek
Lisans stüdyolarında ders vermektedir. Yoann Morvan ile birlikte yazdığı ve kentin saçaklanmasını tartıṣan ‘İstanbul 2023’ isimli kitabı 2014 güz döneminde Paris’te
B2 Yayınevi tarafından yayınlanmıṣtır. Kitabın Türkçe versiyonu
2017’de İletiṣim Yayınevi tarafından okurlara sunulmuṣtur.
Logie, Yaṣar Adanalı ile birlikte, 2015’ten itibaren mekansal
adalet üzerinde araṣtırmalarını yoğunlaṣtıran Mekanda Adalet
Derneği / Beyond Istanbul kurucuları arasındadır.
Sinan Logie, 2014 yılından beri Öktem Aykut ile çalıṣmaktadır.
SEÇKİN PİRİM
Seçkin Pirim (d. 1977, ankara) tekrar eden formlardan oluşan
heykellerini yaşamıyla özdeşleştirir. Yerel ve uluslararası sanat
kurumlarında çok sayıda kişisel ve karma sergide yer alan sanatçı,
heykel ve tasarım alanında 20’nin üzerinde ödüle layık
görülmüştür. Yapıtları, aralarında Borusan Sanat, Pera Müzesi,
Museum Haus Konstruktiv, Glory Yeh Museum & Sculpture Park,
Yverdon- les-Bains ve Saatchi Gallery’nin yer aldığı kurumlarda
sergilenmiştir. Yer aldığı koleksiyonlar arasında Çin Ulusal Sanat
Müzesi, İstanbul Modern Sanat Müzesi, Eczacıbaşı Vakfı
Koleksiyonu, Odunpazarı Modern Müze, Baksı Müzesi ve Elgiz Müzesi
yer almaktadır. Pirim, yaşamını ve çalışmalarını İstanbul’da
sürdürmektedir.
KEMAL SEYHAN
Kemal Seyhan (d.1960, Türkiye) Viyana ve İstanbul arasında
yaşıyor ve çalışıyor.
Seçili sergileri arasında; Kemal Seyhan (solo), Pi Artworks
Londra, UK (2021); Kemal Seyhan (solo), Pi Artworks İstanbul,
Türkiye (2021); Intersections, Pi Artworks Londra, UK (2021);
Music to My Eyes, Bodrumbodrum Art Galeri, Türkiye (2021);
Proportional Line and Structures (solo), Ark Kültür, Istanbul,
Türkiye (2019); Adsız – Poetics of Inner Space (solo), Pi Artworks
İstanbul, Türkiye (2018); Düşünme İkonları: İmgeler ve Metinler,
Evliyagil Müzesi, Ankara, Türkiye (2018) Syntax (solo), Osthaus
Museum Hagen, Hagen, Almanya (2017); 30 Jahre Galerie Cora Hözl
Düsseldorf, Driendl*architects, Viyena, Avusturya (2017);
Freundschaftsspiel İstanbul:Freiburg, Museum für Neue Kunst
Freiburg, Freiburg, Almanya (2016); Freiburg Modern Sanat Müzesi,
Freiburg, Vier Künstler (2016), Galeri Mekan86, Viyena, Avusturya
(2016); Mahal, Versus Art Project, İstanbul, Türkiye (2016);
Beklerken (solo), ArtOn İstanbul, Turkey (2016); Ondas Negras
(solo), GPLSpaceVI, Viyana, Avusturya (2015); Geldiğim Yer,
Gittiğim Yön, ArtOn İstanbul, Türkiye (2014); Opera Galeri Dubai
DIFC, Dubai, UAE (2013); 41 Metre (solo), Zorlu Center, İstanbul,
Türkiye (2013); Mai ve Siyah (solo), ArtOn İstanbul, Türkiye;
Sieben Grengange, House Wittgenstein, Viyana; Kristal Şehir, Mars,İstanbul, Türkiye (2011); Kemal Seyhan (solo), Cora Hölzl Galeri,
Dusseldorf, Almanya (2010); Sanatçılar ve Konuk Sanatçıları,
ArtSümer, İstanbul, Türkiye (2010); Hüma Kabakçı Koleksiyon
sergisi, Osthaus Müzesi, Almanya (2010); Mönchehaus-Kunst Modern
Müzesi, Goslar, Almanya (2010), Pecs Modern Sanat Müzesi, Pecs,
Bulgaristan (2010); İkinci Karşılaşma, ArtSümer, İstanbul, Türkiye
(2009); BM Suma Galeri, İstanbul, Türkiye (2007), Galerie Gabriel,
Viyana, Avusturya (2005); 21st Century, 20er Haus, Viyana,
Avusturya (2004); T-Art, AAI Galeri, Viyana, Avusturya (2002);
Abruf Müzesi, Viyana, Avusturya (2000); The Other, UPSD, Habitat,
İstanbul, Türkiye (1996) yer almaktadır.
Eserlerinin yer aldığı seçili koleksiyonlar arasında; The Tyrolean
State Museum Ferdinandeum, Innsbruck, Avusturya; Arch Driend
Collection, Viyana, Avusturya; Die Roland Madesta, Nurnberg,
Avusturya; İstanbul Modern, İstanbul, Türkiye ve Müze Evliyagil,
Ankara, Türkiye bulunmaktadır.
CANAN TOLON
Canan Tolon, resim ve enstalasyonlarında, mekanın hayal gücü,
bellek ve zaman gibi farklı boyutların süzgecinden geçerek
görselleştirilmesiyle ilgilenir. Tuval yüzeyleri üzerinde
tekrarlayan kazıma ve dilimleme hareketleriyle çalışan sanatçının
elde ettiği sonuç, fotoğraf teknikleriyle benzerlikler taşır.
Sanatçının çalışmaları, değişim halindeki kent manzaralarını,
tarihi mekan ve olayları olduğu kadar, giderek daha çok yayılan
inşaatları da anımsatır. Belgeleyici bir gerçeklikle düş gücü
arasında karmaşık bir oyun oynayan ve karanlığın içinden ışık
yayma şekilleri bakımından fotojenik olan eserler, izleyicinin
gerçeklik algısını da sorgulatır. Sanatçı, özellikle çok sayıda
odak ve kaçış noktasıyla sonsuz mekanlar inşa ettiği büyük boyutlu
resimlerinde, eserlere mimari bir nitelik kazandırır. Tolon’un
eserlerinde öne çıkan diğer bir özellik ise, hem boyayla
gerçekleşen kompozisyonların oluşum sürecinde, hem de canlı ve
bozulabilen malzemelerin rastlantısal kullanımıyla birlikte ortaya
çıkan deneyselliktir. Malzemelerin yakınlığının bir tepkimesi
sonucu ortaya çıkan çürüme süreci, tuval üzerinde iz bırakma
aşamasına da katkıda bulunur. Bu izler sanatçı için, çevremizdeki
daimi çöküşün yansıttığı belirsiz zamanları ve kırılganlığı
hatırlatan, boya katmanları arasına kalıcı olarak kapatılan yara
izleridir. Canan Tolon (d. 1955, İstanbul), Edinburgh ve Almanya’da
aldığı iç mimarlık eğitiminin ardından 1983’te University of
California, Berkeley (UCB)’de mimarlık yüksek lisansını tamamladı.
2019’da İstanbul Modern’de gerçekleşen sergisi Tolon’un 1989-2019
yılları arasındaki geniş kapsamlı üretimini belgelerken,
sanatçının eserlerini retrospektif bir yaklaşımla ele alan
uluslararası sergisi ise 2014 yılında Parasol Unit, Londra’da
gerçekleşti. Tolon’un kişisel sergileri arasında; Galeri Nev
İstanbul (İstanbul, 1991- 2015), Gallery Paule Anglim
(Kaliforniya, 1997-2012) Von Lintel Gallery (Kaliforniya, 2017 ve2013), San Francisco Modern Museum of Art (Kaliforniya, 2009),Borusan Sanat Galerisi (İstanbul, 2000); katıldığı grup sergileri arasında Lesher Center for the Arts (Kaliforniya, 2017), Pera
Müzesi (İstanbul, 2016 ve 2013), British Museum (Londra, 2014),
Kiev Bienali (Kiev, 2012), Saatchi Gallery (Londra, 2011),
National Museum of Women in the Arts (Washington, DC, 2010)
bulunuyor. Ödülleri arasında Emeryville Public Arts Award (2007)
ve San Francisco Focus Design Award (1989) olan Tolon’un katıldığı
misafir sanatçı programları arasında The Kidder Residency in the
Arts (Michigan, 2012), Center for Mediterranean Studies
(Washington, DC, 1999), The Camargo Foundation (Cassis, 1996) yer
alıyor. Eserleri British Museum (Londra), İstanbul Modern, IKSV
(İstanbul), Arter (İstanbul) gibi çeşitli koleksiyonlarda yer alan
Tolon, çalışmalarını İstanbul ve San Francisco’da sürdürüyor.
NİL YALTER
Fransız feminist sanat akımının ve video sanatının
1970’lerdeki öncü temsilcilerinden olan Nil Yalter (d.1938,
Kahire) lise öğrenimini İstanbul Amerikan Robert Kolej’de
tamamladı. Bu dönemde dans, tiyatro ve resimle kendini ifade eden
Nil Yalter pantomim yapmaya başladı ve yürüyerek gittiği Hindistan
yolculuğunda da bunu sürdürdü. Sanatçı 1965’te Paris’e taşındı
1960’ların sonundaki Fransız karşıt kültür ve devrimci siyasal
akımlarında etkin bir şekilde yer aldı. 70’lerden itibaren
ürettiği video, performans ve yerleştirme çalışmalarında hem bu
toplumsal hareketlerin hem de etnoloji biliminin etkisi, sanatçıya
özgü çoğul bir estetik içerisinde gözlemlenir. Ayrıca ilk
resimlerinden günümüze, ürettiği tualler ve dijital çalışmalarında
genel olarak soyut sanatın, özellikle de Rus Konstrüktivizm
akımının etkilerini görmek mümkündür. Nil Yalter’in eserlerinde
tüm bu etkilerin ve kişisel olan ile politiğin iç içe geçtiği,
hatta yer yer otobiyografik sayılabilecek bir üslup söz konusudur.
Los Angeles Museum of Contemporary Art, National Museum of Women
in the Arts (Washington, DC), Museum of Modern Art PS1 galerisi,
Contemporary Art Center (Vancouver, Kanada), Musée d’Art Moderne
de la Ville de Paris, Hessel Museum of Art, New York. Nil
Yalter’in eserlerinin sergilendiği müzeler arasındadır. Sanatçının
eserleri Tate Modern, İstanbul Modern, Centre Pompidou, Fonds
National d’Art, Museum Ludwig gibi müzelerin daimi
koleksiyonlarında yer almaktadır.
